Ve yaşamanın anlamı kalmıyor. Ben hep uykumda ölsem diye ümit ederdim…
"Şey - çay yapayım mı?" dedi Ron.
"Birisi üzüldü mü annem hep öyle yapar" diye mırıldandı.
Kendi kendine düşünebilen bir şeye, beyninin nerede saklı olduğunu göremiyorsan, güvenme.
sanki gece, erken gelmeye karar vermiş gibiydi.
Bir anı düşünmek gerek. Herhangi bir anı değil; çok mutlu bir anı, çok güçlü bir anı.
“Ben bela aramıyorum," dedi. "Bela genellikle beni buluyor.”
Normalde uzak durmak isteyeceğin kişilerle güç birliği yapman gerekir bazen.
... neyin doğru olduğuna inanıyorsan onu yapmalısın.
Eğer insanın içinde bir çürüme varsa, kimsenin elinden bir şey gelmez.
Kim ne dese, geride bırakılmış olmasının üzüntüsü silinmedi.